Σύμφωνα με τις ισχύουσες μέχρι τινός απόψεις της νομικής Υδρολογίας ενός κλάδου της επιστήμης της διαχείρισης των υδάτων η οποία ασχολείται με τις μεθόδους απονομής, χρήσης και διατήρησης δικαιωμάτων νερού από επιφανειακές πηγές τα δικαιώματα χρήσης νερού για μεν τα επιφανειακώς ρέοντα ρεύματα ύδατος αποδίδονται κατά προτεραιότητα στο παρόχθιο ιδιόκτητη της εδαφικής έκτασης ( riparian right ) δια δε το υπό μορφή υδροφόρου κοιτάσματος εν υπογείω κατάσταση ρέον ύδωρ στον ιδιοκτήτη του εδάφους το οποίο υπέρκειται της θέσης του υδροφόρου κοιτάσματος.
Για την δεύτερη περίπτωση των υπογείως ρεόντων υδάτων άτινα διασταυρώνουν με ισχυρές ροές τα όρια των επιφανειακών ιδιοκτησιών έχουν αναπτυχθεί και άλλα δόγματα πλήν εκείνου του ιδιοκτήτη του υπερκειμένου εδάφους ένα εκ των οποίων γνωστό ως κανόνας της εύλογου χρήσης ορίζει ότι ο ιδιοκτήτης του υπερκείμενου εδάφους αποκτά δικαιώματα επαρκή για τις υδρευτικές ανάγκες του. Ενας αριθμός άλλων παρόμοιων δογμάτων εφαρμόσθηκαν κατά καιρούς σε διάφορες χώρες και φέρονται με ονόματα εξαρτημένα από την χώρα στην οποία εφαρμόζονται.
Σε κάθε περίπτωση η συνολική παροχή νερού που αντλείται από μια ομάδα ιδιοκτητών γης δεν πρέπει να υπερβαίνει την ποσότητα της διήθησης στην οποία υπόκειται το υδροφόρο στρώμα από το ποσοστό της βροχής το οποίο διεισδύει στο υπέδαφος και αναπληρώνει την ποσότητα του νερού που αντλήθηκε.
Ολες αυτές οι διατάξεις περί δικαιωμάτων χρήσης ύδατος που ισχύουν στις διάφορες χώρες και οι οποίες με μικρές διαφοροποιήσεις απονέμουν τα δικαιώματα χρήσης νερού στον παρόχθιον γείτονα για τα ρέοντα ύδατα ή στον ιδιοκτήτη της υπερκείμενης γης για τα εν υδροφόρω κατάσταση τελούντα εντός του υπεδάφους τείνουν να καταργηθούν σύμφωνα με τα σχέδια της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Με την τροποποίηση αυτή της ισχύουσας υδρολογικής νομοθεσίας για το σύνολο των χωρών του πλανήτη (όσες υπακούουν στην παγκόσμια σιωνιστική διακυβέρνηση) όλες οι πηγές νερού ανήκουν στο κράτος δηλαδή στο σύνολό τους κρατικοποιούνται και το κράτος θα διαθέτει τα δικαιώματα χρήσης νερού κατά το δοκούν στους εκλεκτούς του ή θα τα πωλεί σε διάφορες επιχειρήσεις.
Το αποτέλεσμα θα είναι ότι δεν θα υπάρχει δυνατότητα να κατασκευάσει κάποιος φρέαρ υδροληψίας στο κτήμα του ούτε να φτιάξει μια δέση για υδροληψία από ποτάμι. Οι εκτάσεις στις οποίες θα αφορούν οι αποφάσεις πώλησης ή μίσθωση δικαιωμάτων ύδατος από τους κατά τόπους πράκτορες της παγκόσμιας διακυβέρνησης θα κυμαίνονται ανάλογα με τις προθέσεις της παγκόσμιας ελίτ π.χ. πωλούνται ή παραχωρούνται στον Χ τα δικαιώματα χρήσης επιφανειακού και υπόγειου νερού της περιοχής της Θεσσαλίας που σημαίνει ότι ουδείς μπορεί να διανοίξει φρέαρ υδροληψίας ή να κατασκευάσει έργο υδροληψίας από χείμαρρο παρά μόνο μετά από άδεια του κατέχοντος το δικαίωμα. Παράδειγμα στις ΗΠΑ τα δικαιώματα χρήσης νερού ολόκληρης της πολιτείας του Κολοράντο παραχωρήθηκαν σε ένα ιδιοκτήτη πετρελαιοπηγών από κοινού με κάποιον πρώην περιβαλλοντολόγο.
Το σχέδιο για την αποδοχή του οποίου, από τους λαούς των διαφόρων χωρών θα υποστηρίζεται από τα ΜΜΕ φερέφωνα της παγκοσμιοποίησης ότι τίθεται σε εφαρμογή λόγω ανεπάρκειας των πηγών νερού άποψη η οποία βάσει των θεωριών της υδρολογίας δεν ισχύει. Το αποτέλεσμα θα είναι αποστράγγιση του χρήματος των λαϊκών στρωμάτων από τους κεφαλαιοκράτες της παγκοσμιοποίησης.
Και ενώ οι κεφαλαιοκράτες της παγκόσμιας διακυβέρνησης θα απολαμβάνουν τεράστια κέρδη, εκατομμύρια άνθρωποι θα πεθάνουν από την έλλειψη νερού, η τιμή του οποίου θα αυξάνεται κατά βούληση από την ελίτ .
Για να δικαιολογήσουν την εφαρμογή του σχεδίου κρατικοποίησης των πηγών νερού οι πεφωτισμένοι της παγκόσμιας διακυβέρνησης επιβάλλουν στο οργανισμό τους τον ΟΗΕ να συντάξει διεθνή μελέτη που να δείχνει ανεπάρκεια των πηγών νερού για τις ανάγκες του πλανήτη.
Σύμφωνα με μια τέτοια μελέτη κατά τα επόμενα χρόνια θα ξεκινήσουν πόλεμοι για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων για τα εναπομείναντα κοιτάσματα υπογείου και επιφανειακού νερού. Το πόσιμο νερό λέει η αναφορά του ΟΗΕ είναι μια πηγή που ολοένα στερεύει και η παγκόσμια ειρήνη βρίσκεται οριστικά σε κίνδυνο καθώς δεν θα αργήσει ο καιρός που τα διψασμένα έθνη θα πέσουν με βία πάνω στα όποια αποθέματα θα έχουν απομείνει.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών κήρυξε το 1998 «Διεθνές έτος των ωκεανών» τονίζοντας έτσι τη σημασία που αποδίδει η παγκόσμια κοινότητα στον όγκο νερού των ωκεανών της γής. Αναμφίβολα η ηγεσία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών καθώς και οι εντολοδότες τους η παγκόσμια ελίτ γνωρίζουν καλά την τεράστια σημασία της πάλης του ανθρώπου για τη διεκδίκηση του λιγοστού νερού της γης. Βλέπουν πόσο καταστροφική θα είναι η επαπειλούμενη μείωση του νερού.
Και ναι μεν τα νερά των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη δεσμεύονται με φράγματα από την Τουρκία προκαλώντας έλλειψη αρδευτικού νερού στις γειτονικές χώρες από τις οποίες διέρχονται οι ποταμοί αυτοί, αλλά το φαινόμενο αυτό είναι μεμονωμένο και οφείλεται στο γεγονός ότι η διεθνής κοινότητα έχει στους κόλπους της μια χώρα ληστών και σφαγέων που δεν υπακούει στους κανόνες του διεθνούς δικαίου.
Νερό όμως υπάρχει παντού, οι μεγάλοι ποταμοί και οι παραπόταμοι τους εξακολουθούν να διαρρέουν τεράστιες ποσότητες γλυκού νερού στις θάλασσες. Οι λίμνες και τα ρεύματα διηθούν τεράστιες ποσότητες νερού και η σημερινή υψηλή τεχνολογία διαθέτει μεθόδους εξυγίανσης για τα υδάτινα στρώματα που υπέστησαν κάποιο είδος μόλυνσης.
Εν τούτοις δραματικές αλλαγές προβλέπεται να σημειωθούν στο πρόβλημα της ύδρευσης των λαών μετά την εφαρμογή του σχεδίου κρατικοποίησης των πηγών νερού. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να βασίζεται ο λαός στις κυβερνήσεις για την προμήθεια επαρκούς πόσιμου και αρδευτικού νερού για τις ανάγκες του.
Η Ελιτ των μιαρων προετοιμάζει κατάλληλα τα τάγματα των σκοτεινών αγγέλων της και των άθλιων πιστών της για τους άγριους καιρούς που έρχονται. Οι εκπρόσωποι της γνωρίζουν καλά τις προφητείες που μιλούν για καταστροφικές ξηρασίες για θάλασσες αίματος και για εξαφάνιση του πόσιμου νερού.
Όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα σχετικά με την επερχόμενη Μεγάλη Δίψα, οι πιο πλούσιοι από τους Iliuminati έχουν ήδη αρχίσει να αγοράζουν μετοχές σε εταιρίες που διαχειρίζονται νερά. Επίσης έχουν ήδη αγοράσει τεράστιες εκτάσεις γης στο Κολοράντο και σε άλλα μέρη όπου γνωρίζουν ότι υπάρχουν υπόγεια ύδατα . Περιμένουν να βγάλουν τόνους δολαρίων από την πλάτη των δυστυχισμένων που θα πληρώνουν όσο όσο για λίγο νερό.
Ενας από αυτούς είναι ένας δισεκατομμυριούχος πρώην Δ/ντής του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Σήμερα είναι ο βασικός μέτοχος και Διευθύνων Σύμβουλος της Οντάριο Χάιντρο της μεγαλύτερης εταιρίας υδάτων του Καναδά.
Ακόμη έχει αγοράσει χιλιάδες στρέμματα γης στην αραιοκατοικημένη και αχανή Μπάκα Γκράντε μια περιοχή στη Δυτική Αμερική. Ετσι αυτός και οι συνεργάτες του κατέχουν σήμερα δικαιώματα νερού που μπορούν να επηρεάσουν την τύχη όλης της πολιτείας του Κολοράντο και άλλων γειτονικών περιοχών. Όταν θα χτυπήσει η συμφορά και οι άνθρωποι σ΄ αυτές τις πολιτείες θα πεθαίνουν από την έλλειψη νερού θα εκλιπαρούν τον Στρόνγκ και την παρέα του. Θα γονατίζουν μπροστά στο πρώην στέλεχος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και θα παρακαλούν για δυο σταγόνες καθαρό νερό.
Η πώληση της ΕΥΔΑΠ
Αν επιχειρήσουμε να εφαρμόσουμε τις ανωτέρω θεωρίες στην περίπτωση της πώλησης της ελληνικής εταιρίας ύδρευσης και αποχέτευσης προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα.
Η εταιρία υδάτων διαθέτει κεφαλαιοκρατική αξία τριών τύπων
Α) αξία έργων υδροληψίας φραγμάτων κλπ.
Β) αξία έργων διανομής αγωγός Μόρνου κλπ. και βελτίωση της ποιότητας του νερού (διυλιστήρια) και
Γ) νομικά δικαιώματα επί του νερού στις πάσης φύσεως υδροληψίες και πηγές ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας .
Δεν είναι γνωστόν τι ακριβώς διαπραγματεύονται με την Τρόικα. Αν όμως πωλήσουν και τα δικαιώματα χρήσης του νερού τότε ο έλληνας σε κάποια μελλοντική στιγμή άγνωστο πότε θα έλθει αυτή θα πει το νερό νεράκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου