ΣΕΛΙΔΕΣ

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Ανεπάρκεια μεγίστου βαθμού


Ο ελληνικός λαός νομίζω ότι θα ήταν πρόθυμος να κάνει θυσίες, αλλά αυτές οι θυσίες θα πρέπει να πιάσουν τόπο. Δεν έχει κανένα νόημα να κάνει κανείς θυσίες μόνο για να δει αυτές τις θυσίες χαμένες.

Και αυτό ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Οι όποιες θυσίες έχουν γίνει τον τελευταίο χρόνο έχουν ήδη πάει χαμένες. Αυτό είναι φως φανάρι από....
τα τελευταία στοιχεία του προϋπολογισμού.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του πενταμήνου, το έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης αυξήθηκε κατά 6% σε σύγκριση με πέρυσι και διαμορφώθηκε στα 10,1 δισ. ευρώ. Τα έσοδα του Τακτικού προϋπολογισμού καταγράφουν πτώση κατά 5,6% στα 18,7 δισ. ευρώ, ενώ οι δαπάνες αυξήθηκαν κατά 8,6% στα 27,4 δισ. Φανταστείτε δηλαδή να μην είχε κάνει “θυσίες” φέτος ο ελληνικός λαός.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση θέλει να βάλει φόρους πολλών δισ. ευρώ που, υποτίθεται, θα βρεθούν μέχρι το τέλος του έτους. Είναι όλα αυτά ρεαλιστικά; Πριν λίγο καιρό σας είπα να ετοιμαστείτε για κατάρρευση εσόδων. Μετά από όλα αυτά, η κυβέρνηση επιμένει σε πολιτικές που δεν έχουν κανένα νόημα.

Τι σημαίνει για την πολιτική της κυβέρνηση; Μήπως σημαίνει ανεπάρκεια;

Η Ευρώπη δεν πάει πίσω. Επιμένουν λέει να εφαρμόσουμε το μνημόνιο και να κόψουμε το λαιμό μας να πληρώσουμε τα δάνεια που χρωστάμε, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα κάνουμε default!!

Ας γελάσω χαχαχα. Ας γελάσω και σε ορισμένες άλλες γλώσσες (courtesy of Google translate)  دعونا نضحك, Katsotaanpa nauraa, нека да се смеят, レッツ笑い, לאָזן ס געלעכטער.

Με το συμπάθιο, αλλά αν η Ελλάδα αναγκαστεί να κάνει στάση πληρωμών, ποιος θα έχει το πρόβλημα, εμείς ή αυτοί (οι Ευρωπαίοι δηλαδή). Έχει καμιά λογική να επιμένουν σε αυτή την πολιτική; Ακόμα και αν ψηφήσει η ελληνική βουλή το μνημόνιο ΙΙ, τι νόημα θα έχει; Μήπως πιστεύει κανένας ότι θα εφαρμοστεί; Η απλά ψηφίζουμε για να λέμε ότι ψηφίζουμε για να είμαστε “parliamentary correct” όσον αφορά τα μάτια της τρόικας;

Ξαφνικά ακούμε ότι η κυβέρνηση ζητά συναίνεση από τη ΝΔ σχετικά με την εφαρμογή του προγράμματος. Τι νόημα έχει; Τι σχέδιο δράσης δηλαδή υπάρχει όσον αφορά αυτή τη συναίνεση; Ακόμα και οικουμενική κυβέρνηση να φτιαχτεί, τι θα κάνει; Αφού κανένας δεν έχει λύσεις που να αντιμετωπίζει το πρόβλημα ριζικά. Υπάρχει περίπτωση να λυθούν τα προβλήματα της Ελλάδος όταν κανένας δεν έχει τη σωστή συνταγή;

Χτες το βράδυ ακούσαμε για την σύνθεση της καινούργιας κυβέρνησης. Ως συνήθως και για άλλη μια φορά, η πολιτική ηγεσία παίζει μουσικές καρέκλες της κλίκας. Πάλι τα ίδια πρόσωπα και πάλι οι ίδιες φωνές. Λες και θα γίνει κάτι αν αλλάξουν ορισμένοι καρέκλες ή αν ορισμένοι άλλοι πάρουν καρέκλα που δεν είχαν πριν.

Όσα έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση, άλλα τόσα θα κάνει και αυτή... δηλαδή ένα μεγάλο τίποτα. Ακόμα και αν θεωρητικά είχαμε νέα πρόσωπα στην κυβέρνηση, η πολιτική εξ ορισμού είναι λάθος και δεν θα δοθούν λύσεις.

Η Ευρώπη δηλώνει έκπληκτη από τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα! Δεν περίμεναν λέει να εξελιχτεί έτσι η κατάσταση! Πίστευαν ότι υπάρχει μια κυβέρνηση που μπορεί να εκτελέσει το πρόγραμμα και θα είναι αξιόπιστος συνομιλητής! Δεν περίμεναν να δουν εκλογές τόσο σύντομα!

Αν η Ευρώπη δεν έβλεπε ή δεν μπορούσε να προβλέψει τις κοινωνικές αναταραχές στην Ελλάδα, τότε με το συμπάθιο είναι όσο ανεπαρκείς είναι οι Ελληνικές πολιτικές ηγεσίες.

Αυτό που θέλω να τονίσω σήμερα είναι ότι η ανεπάρκεια είναι μεγίστου βαθμού τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Όσο δεν προτείνονται λύσεις που να έχουν κάποιο νόημα και λογική, δεν θα βρεθεί καμία λύση.

Και η λύση αγαπητέ αναγνώστη έχει να κάνει με debt relief -δραστική μείωση του ελληνικού χρέους άμεσα. Ό,τι και να κάνει η Ελλάδα, ό,τι σχέδιο και να φτιάξουν οι της Ευρώπης και όσο ανταγωνιστικοί και να γίνουμε, το χρέος είναι πολύ μεγάλο για να μπορεί να διαχειριστεί.

Όσο δεν ακούγονται οι λέξεις - κλειδί όπως, κούρεμα, χασούρες, ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών και πολλά παρεμφερή, λύση δεν θα βρεθεί για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη στο αιώνα τον άπαντα. Εδώ θα είμαστε και θα δείτε ότι κανένα σχέδιο που θα παρουσιαστεί από την Ευρώπη δεν θα επιλύσει κανένα ζήτημα.

Όχι ότι δεν πρέπει να μειωθεί το κράτος, όχι ότι δεν πρέπει να απολυθούν 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι, όχι ότι δεν πρέπει να μειωθούν οι μεγάλες συντάξεις, αλλά ακόμα και αν γίνουν, δεν θα μας λύσουν το πρόβλημα.

Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Ναι μεν έχει ευθύνη αυτή η κυβέρνηση διότι δεν έχει κάνει τίποτα εδώ και 2 χρόνια, αλλά ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη έχει η Ευρώπη που επιμένει σε πολιτικές που δεν θα οδηγήσουν σε λύσεις. Και αν πράγματι πιστεύουν στη Ευρώπη ότι αυτό το χρέος είναι διαχωρίσιμο, τότε με το συμπάθιο, άλλα είναι δυο φορές ανεπαρκείς συγκριτικά με τις Ελληνικές πολιτικές ηγεσίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου